گروههای وایبری ؛ قهوه خانه های مجازی یا تالارهای گفت وگوی شخصی
شاید فضای عمومی که هابرماس از آن در فضای فیزیکی و واقعی سخن می گفت و با حضور سازمانهای تجاری، ساختار ان دچار تغییر شد، اکنون شاید از فضای فیزیکی به فضاهای مجازی هجرت کرده باشد. هجرتی که اکنون گروههای وایبری را چونان قهوه خانه هایی کرده که در آن قشرهای مختلف گرد هم جمع شده و بسته به نوع تخصص و گرایش خود، بحثهای عمومی و تخصصی را به طرح می پردازند.
مشکل این قهوه خانه های مجازی وایبری، لاینی و دیگر نرم افزارهای کاربردی تلفن همراه شاید این باشد که گرچه با نامهای تخصصی آغاز می شوند ولی به دلیل نبودن منشور و دستور العمل و دستور کار و ضعف هدایت بحثها توسط رهبر گروه، کم کم رو به انحطاط می گذارند و حتی در صورت عدم انقراض فوری، قدم در بحثهای روزمره ، پیامهای مناسبتی، لطیفه و جملات زیبا و... می گذارند.
انگار شهرهای مجازی پر شده اند از قهوه خانه های با عناوینی زیبا بر سردر آنها که دست آخر، نتایج تخصصی لازم را حاصل نمی کنند.
امروز این محیط ها فرصتهای خوبی را برای گروه همکاران، هم کلاسی ها، دوستان و...، برای گپهای همزمان، در و بدل کردن جزوه، عکس، فیلم، طرحهای گرافیکی، تصاویر ، مطالب خواندنی و... فراهم کرده است. فرصت مکالمه و اشتراک همزمان، آنهم در هر موقعیت و زمانی.
تشکیل گروههای مختلف، دعوت برای حضور در این گروهها و تشویق به ماندن و...، یادآور ایجاد بلاگهایی است که با شادمانی و پرحرارت آغاز و کم کم انگیزه ها در آن رنگ باخته و کم کم اعضا، گروه قبلی را ترک و با دعوتی جدید گروهی جدید را تجربه می کنند و باز روز از نو و روزی از نو. گروههای که پیامهایش و زنگ دریافت پیامکش، در نوای خواب شبانه ات می پیچد.
مانند وبلاگهای سرراهی بسیار که خلق شدند و به دست مادر اینترنت سپرده شدند، عملا این گروهها نیز به مانند کودکان سر راهی، خلق می شوند و در گذر زمان به دست مادر اینترنت سپرده می شوند و راه از هدف گم کرده و در میان راه رها می شوند بی آنکه اهداف دقیقی را پیگیری کنند.
راه حل چیست؟ در شرایطی که به بهانه بحثهای تخصصی ، گروهی از دوستان به طور مجازی دور هم جمع می شوند ولی عدم انگیزه های لازم برای تداوم، آنها را گاه در میانه راه، متوقف می سازد.
انگار راه حل می تواند ایجاد گروههای مسئولانه، تعیین دستورالعمل، تعیین حد و مرزها و... و برخورداری از یک رهبر توانمند است. تالارهای گفت وگویی که دیروز توسط سایتها ایجاد می شد، اکنون جنبه شخصی یافته. تالارهای گفت وگوهای میان فردی که شاید دیگر هیچ چارچوبی در عمل برنمی تابند، فضایی شده اند برای فاصله از دغدغه های فضای حقیقی، دنبال کردن نظرات، اخبار، رفع کنجکاویها و... . این تالارهای گفت وگوی شخصی در عین تیم سازی، فرصتی را برای تجربه رهبری گروهی به افراد می بخشد.
با درک مزایای این گروهها و امکان بهره مندی بسیار ویژه از توان آنها، شاید اگر این گروههای مجازی دور همی در فضای تلفن همراه ، شکلی چارچوب مندتر و متعهدانه تر به خود بگیرد، گروهها را بهتر به نتایج لازم آن می رساند.
منبع:گرافیک اطلاع رسان
