قابل توجه دانشجویان گرامی و با عرض تبریک به مناسبت روز دانشجو:
استاد کیست؟استاد همان شخصی است که سر جلسه ی امتحان حاضر می شود و در حالی که لبخندی سادیسمیک بر لب دارد با گفتن(( اینا همش توو جزوه بود)) و ((از این ساده تر امکان نداشت))از عجز و خنگی دانشجویان لذت می برد(:
خدایا مواظب خودت باش؛چون ما غیر از تو کسی رو نداریم...
تبریکم را در چند آرزو عنوان میکنم، ان شا الله برآورده شود.
امیدوارم خیابان ها، کوچه ها، محل عبور و مرورها مناسب سازی شود.
امیدوارم برای ساختمان ها، ادارات، منازل، مجتمع ها و... آسانسور نهاده شود.
امیدوارم اندازه آسانسورها "استاندارد" شود تا صندلی چرخدار جا بگیرد.
امیدوارم در ساختمان ها برای معلولین"رمپ" و "بالابر" گذاشته شود.
امیدوارم چراغ راهنمایی رانندگی و علائم دیگر، برای نابینایان مناسب سازی شود.
امیدوارم وسایل حمل و نقل عمومی(مترو، اتوبوس، قطار،...) مناسب سازی شود.
امیدوارم برای عبور از خیابانها و بلوارها، بریدگی های عبور"مخصوص معلولان" قرارداده شود.
امیدوارم تحصیل معلولان در دانشگاهها تسهیل شود، دانشگاهها آسانسوردار شوند.
امیدوارم ساختمان مدارس، دبیرستانها، کلاسهای کنکور، مناسب سازی و آسانسوردار شوند.
امیدوارم شغل های مناسب برای معلولان ایجاد شود.
امیدوارم شغل های"دورکاری"و"درمنزل" برای معلولان با"شدت معلولیت" ایجاد شود.
امیدوارم مشکلات درمانی معلولان سهل شود و بودجه ی درمان تعلق گیرد.
امیدوارم برای پیشگیری از معلولیت، بودجه و راهکار تعلق گیرد.
امیدوارم خانواده های دارای فرزند معلول، حمایت شوند.
امیدوارم گردشگاههای مناسب سازی شده برای معلولان ساخته شود.
امیدوارم معلولان نیز به عنوان شهروندان جامعه به حقوقشان نائل شوند.
امیدوارم نگاهها، دیدگاهها، باورها، اصلاح شود و فرهنگها انسانی شود.
امیدوارم روزجهانی معلولان فقط مختص یادآوری افراد معلول و تشویق و تمجید و جشن های سرگرم کننده نباشد بلکه اینروز سر منشاء تلاشی باشد برای اســــتقلال و رفاه معلولان!!!
امیدوارم همه به آرزویشان برسند و معلولیت باعث نشود از ادامه راه بازبمانند.
امیدوارم رنگ امیدواری از زندگی معلولان کمرنگ نشود وهمیشه متوکل بخدا باشیم.
امیدوارم این امیدواری ها در حد امیدواری نماند و برای به ثمررسیدن، تلاش شود.
هر آنچه که می خوانی یا می شنوی،بر خود مگیر.شاید که مخاطب آن کلام،تو نباشی.شاید هر آنچه گفته شده،برای همه باشد؛حتی خودِ گوینده.با این همه،اگر چیزی را بر خود گرفتی،از این زاویه نگاه کن که در یاد دیگرانی.چون خودت خواستی که فراموشت نکنند.
فدریکو بامبالینی
