تردید نکن

 

تردید داری که دلنشین ترین زن جهانی؟! تردید داری که تمام کلیدهای دربهای بسته ی دنیا از آن من است وقتی که به تو دست یازیدم؟تردید داری جهان دگرگون شد از گاه گرفتن دستانت؟ و آیا تردید داری که بزرگترین روز تاریخ،روز ورودت به قلبم بود؟

هنگامی که بیست ساله بودم هیچ نمی دانستم؛آنقدر گذشت این عمر گرانمایه و در این صرف شد تا چه خورم و چه پوشم که شدم سی و اندی ساله.دانستم که عاشقم.میدانم که سالهای دیگر دلتنگ می شوم و دلتنگتر.بعد هم پیر خواهم شد.با همه ی اینها میدانم که تا نهایت،بی سوادِ عشقم.

با همه ی بی سوادی ام،هیچ می دانی که بزرگترین و اولین عاشقان دنیا،خواندن نمی دانستند؟آدم و حوا را می گویم...یادت باشد که من عشق را به تو نخواهم آموخت،چون ماهیان نیازی به آموزگار ندارند تا شنا کنند.پرندگان هم برای پرواز اینگونه اند.عاشق شو به تنهایی.عاشق بمان ...

عشق را کتاب خود آموزی نیست.

باز هم میگویم...تردید نکن که زیباترین زنانی.تردید نکن که سلام تو از پای تمام کابلهای عشق،بر تمام وجودم مستولی می شود.تردید نکن که در فراقت،چنان بیمار می شوم که هیچ طبیبی را کارایی نیست.تردید نکن که تمام سیبهای ترش با تو شیرینند.تردید نکن که گاه گرفتن دستانت،نفس در سینه می ماند...وتردید نکن که تمام قهوه های تلخ جهان با تو همچون شربت عسلند...تردید نکن...