شرح حال

 

((با همه ی بی سروسامانی اَم

باز به دنبال پریشانی اَم))

رازِ دلم مُهر شده بر دهان

تا که ندانند که توفانی اَم

مرغکِ یاحق به لبِ پنجره

دید که تا حنجره بارانی اَم

آنقَدَر از دردِ تو گفتند تا

یاد بگیری که نسوزانی اَم

سوختم و سوختنِ بی تو را

هیچ نخواهم که تنی فانی اَم

ملعبه ی دستِ رقیبم چرا؟!

من که به دنبالِ تو هر ثانیَم

تیشه زدم کوه و کران،دشت را

تیشه زنی با  یَدِ طولانی اَم

حال،که دوری زِ منِ بی نگار

فکر دلم باش،نرنجانی اَم