گفتم...گفت

دیشب خطاب آمد،پرسیدم از خیالت

گفتا رَهی تو از آن،بگذار قیل و قالت

گفتم چگونه دارم صبر فراق او را

گفتا خیال بنگر،کافیست در دو حالت

گفتم ز راحت او تردید و وهم دارم

گفتا که مِهر خود را برگیر با شهامت

گفتم که با غریبان باید چگونه باشم؟

گفتا نگاه برکَن تا خوش شود مرامت

گفتم زِ عشق خوشتر باشد اگر،بیان کُن

گفتا که هیچ،آن را بگذار تا نهایت

گفتم چگونه باشم بی عشق؟گفت کانجا

((سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت))

دیشب اگرچه این را دیدم به خواب، اما

صبرم دگر سر آمد از دوری محالت

مرداد 1393