برگشتم

سلام و عرض ادب و احترام به همه ی دوستان وفادار و با محبتی که در طول حدود دو هفته نبودنم ، اونقد بهم لطف داشتن که با پیاماشون بیش از پیش خجالتم دادن.امیدوارم که من هم بتونم نه به مصداق تلافی یا جبران بلکه مِن باب ادب و احترام،متقابلاً رعایت ادب کرده و دوست خوبی براشون باشم.

در مدت دو هفته امتحانات بسی طاقت فرسا و تحمل دوری از تهران و نگرانیهای کاری و... که بسیار خسته ام کرده بود،لذا موفق نشدم تا امروز این پست رو بذارم و تشکر کنم.پس با این احوال، تاخیرمو ببخشید.

شاید کسی بیاد و بگه چه از خود ممنونه که داره این مطلبو میذاره؛حتماً پیش خودش فکر کرده برای کسی هم اهمیت داره.لازمه اینو بگم که نه اینکه فقط احساس میکنم بلکه باور دارم بودن یا نبودنم برای دوستانم اهمیت داره و از این بابت به اونا و خودم می بالم.قطعاً حضور ماها در زندگی هم بی دلیل نیست و امیدوارم اونچه صلاح خداوند باشه محقق شه.ممنون و ممنون و ارادتمند همه ی شما هستم.

من برگشتم پس هستم...! حتی جنازه ام