زندگی

از میان طاق بلند آرزوهایم که آبی آسمان را قاب گرفته است ، وارد می شوی با هیبتی به بلندااااااااااااااااای رویا !!!

تمام قدت را که برانداز می کنم ، زندگی دوباره آفتابی می شود در سایه سار تنهایی ام...